Niedziela Laetare

IV Niedziela Wielkiego Postu, zwaną też Laetare, spośród innych niedziel tego okresu, wyróżnia się użyciem szat liturgicznych koloru różowego. Minęła już połowa Wielkiego Postu i zbliża się czas radości ze Zmartwychwstania Pańskiego. Łacińska nazwa Laetare jest zaczerpnięta ze słów antyfony na wejście: Raduj się, Jerozolimo, zbierzcie się wszyscy, którzy ją kochacie.  Cieszcie się, wy, którzy byliście smutni,  weselcie się i nasycajcie u źródła waszej pociechy. (por. Iz 66, 10-11)

W czasie Mszy Świętej radość tego dnia jest wyrażana, oprócz innego koloru szat liturgicznych, również kwiatami, którymi można przyozdobić ołtarz. Tej niedzieli dozwolona jest także gra na instrumentach, których w pozostałe dni używa się tylko do podtrzymania śpiewu.

Geneza tzw. różowej niedzieli sięga czasów średniowiecza. Wtedy to papież w Bazylice Świętego Krzyża Jerozolimskiego błogosławił złotą różę, którą wręczał zasłużonym osobom dla Kościoła i osobistościom tamtych czasów. Wierni w tym dniu obdarowywali się pierwszymi kwiatami rozkwitających róż. Róża symbolizowała zwycięstwo wiosny nad zimą, podobnie jak obecnie oczekujemy na zwycięstwo życia nad śmiercią, czyli na Zmartwychwstanie Pana Jezusa.

Jan Gałązka